Een zeer kort verhaal
Acht grauwe jaren had ik achter de tralies doorgebracht en alles wat me op de been had gehouden was de gedachte aan deze plek.
Vandaag sta ik met blote voeten in het warme zand en kijk om me heen. Het strand is net zo leeg als mijn hart, maar nodigt uit om te dansen. Met aarzelende stapjes beweeg ik mijn heupen op het ritme van de rollende golven en laat me vallen zodat mijn stramme lijf in de stroming verdwijnt. Het zout spoelt het onrecht uit mijn hoofd en lachend lik ik de vrijheid van mijn lippen.
Jurycommentaar George Leroyprijs:
'Wij vonden uw verhaal zeer boeiend en waardevol'.
Comments